 | เรามักเห็นคนอื่นอย่างชัดเจนว่าเป้นอะไรต่ออะไร แต่เรากลับไม่เห็นตัวเราเอง ที่เป้นเช่นนี้เพราะอะไร ก็เพราะว่าคนเราชอบส่งจิตออกนอก ชอบเพ่ง ความสนใจไปยังสิ่งนอกตัวจนลืมมองตัวเอง ถ้ามองตัวเอง ก็จะมองหน้าตาตัวเองในกระจก เป็นอย่างไร อันนี้เราทำบ่อย อย่างที่เคยมีการทำวิจัยว่าฝรั่งจะส่องกระจกวันละ ประมาณ 30 ครั้ง หรือเฉลี่ยทุกครึ่งชั่วโมงในเวลา ที่ตื่น แต่นั่นไม่ใช่การมองตนอย่างแท้จริง |
เราก็จะเห็นว่า เรากำลังเครียด เรากำลังหงุดหงิด เรามักจะส่องกระจกเวลาที่อารมณ์ดี
หรือรู้สึกว่าเรามีภาพลักษณ์ที่ดี หรือส่องเพื่อประดับหน้าตา แต่เวลาโกรธ เวลาเสียใจ
เศร้า เรามักไม่ค่อยส่องกระจก ถ้าหันมาส่องกระจกเวลามีอารมณ์บูดบ้าง อาจจะรู้ตัว
และหลุดจากอารมณ์นั้นได้เร็วขึ้น จะได้ไม่ปล่อยให้อารมณ์ครอบงำ ลืมตัว
หรือเผลอทำอย่างคนอื่น..."
พระไพศาล วิสาโล
