ใจสว่าง

ใจคนเหมือนไฟฉาย ถ้าไม่เปิดก็ไม่สว่าง

เราได้ยินกันเสมอ คำว่า ‘ใจแคบ’ กับ ‘ใจกว้าง’
ใจแคบหมายถึงเอาแต่ความคิดเดิมๆของตัวเอง
ยึดมั่นถือมั่นตัวเองสุดขีด
ส่วนใจกว้างหมายถึงการเป็นคนรู้จักรับฟังคนอื่น
พร้อมจะปล่อยวางแม้ความคิดที่เคยยึดมั่นของตัวเอง
ถ้ามันผิดจริง หรือล้าสมัยจริง

ความจริงที่น่าสังเกตคือคนใจแคบ
มักปรากฏตัวพร้อมกับความรู้สึกมืดทึบแบบคนเห็นแก่ตัว
ส่วนคนใจกว้างนั้น
จะนำมาซึ่งกระแสความรู้สึกสว่างโล่งแบบคนมีเมตตา
จึงปรากฏตัวพร้อมกับทำให้คนเห็นเกิดความรู้สึกสว่าง
ราวกับส่องไฟฉายทำลายความมืด

การมีใจเปิดกว้าง คือพร้อมจะเข้าใจทุกคน
รับฟังทุกคน กับทั้งรู้จักให้โอกาสทุกคน
คำนึงถึงความสุขของทุกคน
ใจแบบนั้นให้ความรู้สึกสว่างทั้งกับตนเอง
และคนใกล้ชิด หรือกระทั่งผู้ได้พบปะพูดคุยในเวลาสั้นๆ
ทุกคนสามารถอ่านตัวเองออกว่าอยู่กับใจมืดหรือใจสว่าง
ก็จากความเปิดกว้างหรือคับแคบในการรับฟังคนอื่นนี่เอง

ดังตฤณ
เมษายน ๕๖